Een Kiwi Oud&Nieuw

Vanmorgen regende het nog steeds of misschien wel opnieuw pijpenstelen. Regula was er al vlot uit en zelfs Matthias was sneller dan ik. Zonder moeite had ik nog in mijn bed kunnen blijven maar tegen negenen vond ik het toch ook wel welletjes.
De regen kletterde op het golfplatendak en de enkelglasramen en daardoor klonk het allemaal veel dramatischer dan het in werkelijkheid was. Regula zat een e-mail te typen en Matthias zat te zoeken naar een geschikte kledingwinkel want die arme jongen had geen fatsoenlijke broek meer aan zijn lijf, noch in zijn kast. Schoenen had hij ook al niet meer, hij loopt op slippers. Dat gaat natuurlijk wel voor de zomerdag maar 'swinters wordt het een heel ander verhaal. Voor vanavond moest er ook nog inkopen worden gedaan, Iedereen neemt wat te eten en/of te drinken mee en Regula en Matthias hadden bedacht dat het wel lekker zou zijn om een rijstsalade mee te nemen.
De lakens werden van de bedden gehaald, de was in de wasmachine, de koffers gepakt en in de Mazda want vanavond gaan we in een hotel slapen. Toen dat allemaal gedaan was gingen wij naar de stad en kochten Matthias een nieuwe outfit. Daarna een bak koffie en terwijl wij naar die koffiezaak liepen zagen wij een platenzaak annex cd-shop. Daar gingen wij op de terugweg even langs en heb ik mij enkele kiwiblues cd's laten aanraden. Ik vroeg het meisje achter de toonbank (want de baas was met de administratie bezig) wat zei wist van kiwiblues en zei keek mij aan met een blik van; waar heb je het over. Na effe zo te hebben staan kijken zei ze: "Kiwiblues? I don't think I know anything about that" De eigenaar, een goeie zeventiger was zichtbaar verheugd dat er iemand kwam vragen naar goeie muziek. Hij liet het werk waar hij mee bezig was liggen, vertelde het meisje dat zij achter de toonbank moest blijven en liep met mij mee. They don't ask much about blues these days, zei hij. It's al about techno. zo brabbelde hij nog even door tot we bij de bak aankwamen waar hij de blues cd's in bewaarde. Hij zocht even en wist toch nog wel vier cd's uit die bak te toveren waarvan hij mij garandeerde dat het Kiwiblues was. Op mijn vraag of het ook goeie blues was, begon hij te glimlachen en zei: "What do you want, white boys playing the blues". Ik heb de cd's toch maar meegenomen en ze klinken helemaal nog niet slecht al heb ik ze nog niet alle vier gehoord.
Wij gingen hierna naar de supermarkt en kochten wat we nodig hadden voor het O&Nfeest en gingen vlug weer terug om de spullen klaar te maken, zodat we niet al te laat zouden arriveren.
Tegen kwart over zes kwamen we bij Timo's huis, de vriend van Matthias waar het feest zou zijn. We waren de eersten en dat gaf ons de gelegenheid om kennis te maken met de ouders van Timo die ook over waren, maar dan voor vier maanden. Zij spreken enkel Duits, wat voor ons ook geen bezwaar was. De hele avond kwamen en gingen er mensen en om twaalf uur vannacht zaten we met zo'n dertig man elkaar in de armen te vallen en een gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik kreeg ook nog nieuwjaarwensen per sms uit NL waarvoor mijn hartelijke dank en vanuit een nat New Zealand wens ik jullie een fantastisch 2012 toe. Ik heb geen bel tegoed meer en kan hier niet opladen zodat ik geen smsjes kan versturen of beantwoorden. Nu snel naar bed, het is alweer na tweeen. Een heel prettige avond en ik kan jullie vertellen dat het geruisloos 2012 is geworden.