Een dagje verhuizen

Vandaag stonden wij veel later op dan we de laatste tijd gewend waren. Dat komt doordat Matthias Regula kennis heeft laten maken met de "Lord of the Ring Triology". Gister deel 1, vanavond deel 2 en morgen dus deel 3. De filmliefhebbers weten dat je per deel zomaar twee uur aan het beeldscherm gekluisterd zit en als je dan niet erg vroeg begint dan kan het erg laat worden. De dag begon dus pas rond negen uur met ontbijt en daarna gingen we enkele dozen vullen met van-alles-en-nog-wat, wat Matthias de moeite waard vond om mee te nemen. Dat we dat afwisselden met een bakkie koffie en/of thee moge duidelijk zijn. Het werd haf een, hoog tijd om de Mazda te legen op het nieuwe adres. Daar werden we ontvangen door de nieuwe huisgenoten van Mattias; Deb(bie), Sam(antha) en Peter (en nog een vriend die toevallig aanwezig was.
We brachten de dozen boven naar de kamer van Matthias en zagen dat er nog wel effe moest worden schoongemaakt. Toch wel een leuk samen vallen van toevalligheden. Nu konden wij Matthias helpen met de verhuizing, alles in de Tribute, anders zou het nog een hele sjouw zijn geweest voor 't jochie. Wij weer terug, schoonmaakspullen en bureautje opgehaald. Wij gingen naar de stad om wat spulletjes te halen voor de kamer (Ik keek natuurlijk mijn ogen uit mijn kop om een platenwinkel te vinden, tot nog toe tervergeefs. Wel waren we bij het 'Warehouse' maar ook daar was nou niet datgene wat ik zoek, er was daar een cd-hoekje met de meest gangbare top40 cd's. Maar we blijven zoeken) en toen dat was geregeld en gedaan was het tijd voor de avondetenboodschappen. Op weg naar de supermarkt kwam ik nog een prachtige Ford Cortina Mk1, een Triumph 2500, een Rover 3500 en een Hillman Imp tegen. Helaas kon ik daar geen foto van maken. Na het avondeten, het was ondertussen alweer bijna half negen, ging de laptop op Lord of the Ring en ik achter mijn blog. Morgen gaan we kijken bij Zealandia, The Karori Sanctuary Experience in Wellington New Zealand. Ik heb geen idee van wat ik daar moet verwachten maar volgens Matthias is het zeer de moeite waard en moet ik mijn camera meenemen.