Naar Punaikaki, de Pancake Rocks and Blowhole

Vanmorgen zaten we aan de ontbijttafel met Jan(spreek uit DZJEN) and Brian uit Ohio USA. Zij deden New Zealand in veertien dagen terwijl wij van mening zijn dat veertien jaar nog niet voldoende zou zijn om werkelijk alles te zien. Evenwel zaten we gezellig te klettsen terwijl wij de cereals, toast, yoghurt en thee of koffie weg werkten. Wat gaan we doen vandaag? It was a beautiful day, the sun was shining, we felt good and no one was going to stop us now. Drie kwartier rijden noordwaarts, niet ver van Punakaiki zijn de Pancake Rocks. De meest vreemde rotsen die in laagjes lijken te zijn opgebouwd en stijl uit zee oprijzen. De zee heeft deze rotsen bewerkt waardoor er gaten en spelonken zijn ontstaan waar de zee bij hoog water en de juiste golfslag, het water doorheen perst waardoor het water naar boven wordt gespoten. Maar ja, hoog water, juiste golfslag..., wij hadden geen van beiden maar die Pancake Rocks waren toch wel de moeite waard. Na deze beleving gingen wij terug naar Greymouth, even de stad verkennen. Regula had nog een badpak nodig want om nu weer de zeemeermin uit te hangen... Daarbij komt, er zijn overal van die termische bronnen en daar zou zij ook wel graag in willen liggen weken. Maar we kwamen geen juist badpak tegen en zijn toen maar inkopen gaan doen zodat we aan zee konden gaan picknicken. Regula moest genoegen nemen met zo nu en dan pootje baden, tussen de eterijen door maakte ik nog wat leuke foto's en Matthias hielp Regula met pootje baden en vermaakte zich aan de waterrand. Het was vloed en je zag het water steeds meer terrein winnen. Het kiezelstenenstrand lag overigens aan de vloedlijn vol met echt dikke boomstammen van zo'n 60cm doorsnee en niemand krijgt het idee om deze weg te halen. Na voldoendde te zijn verbrand gingen we weer terug naar onze B&B. Daar nodigden we Ellen en Morrell uit om een glas wijn te drinken. Zij had voor ons onze was gedaan wat toch erg aardig was en zo kregen wij weer wat info over Greymouth en omgeving. Tegen tienen lagen wij weer plat, Regula en Matthias gingen nog wat lezen en een filmpje kijken, ik lag na tien minuten al in coma.