Alpine Apartments

Alpine Apartments
Maandag13 april 2015:
We hebben een hele en een paar redelijk goede opties gevonden qua huis. We gaan op de bonnefooi op pad. Onderweg komen we langs Tongariro National Park. Aan het begin ervan is een locatie waar Matt, Den en ik graag willen kijken, want daar is 'Ithilien' (uit LOTR). Jammer genoeg is het wat regenachtig. Hoewel dit ons meestal niet tegenhoudt, gaat het onderweg naar de locatie op de bergweg ( deels overigens onverhard) wel steeds harder regenen.... Zodanig hard, dat als bij aankomst ook nog eens blijkt dat het een rondje van uur moest gaan worden we toch maar zijn afgehaakt. De enige reden dat we wisten dat het nog een uur lopen zou zijn, was dat zowel Matt als Den moesten plassen. Ze besloten dat te gaan doen daar waar precies het bord stond met de uitleg over deze route... Hoe handig was dat:).

Turangi blijkt een heel klein, toch wat armoedig aandoend, slapend dorp waar we veel Maori's aantroffen. Het geeft de indruk vooral voor forelvissers en wintersporters erg aantrekkelijk te zijn.
We rijden meteen naar onze favo accommodatie en gaan bellen met de eigenaars, druk duimend dat het nog niet verhuurd is en dat we er meteen in kunnen. De andere huisjes zitten vlakbij, maar een concreet adres hebben we niet. We waren er redelijk vroeg, dus het is even afwachten.
Matt krijgt meteen Gary aan de lijn, die duidelijk onderweg in de auto is. Er wordt wat heen en weer gebabbeld. Het huis is beschikbaar en we krijgen ook nog eens een goede deal voor die week aangeboden. SOLD!! Eh... Verhuurd..... We krijgen ook meteen de geheime plek van de sleutels gemeld en kunnen er zo in. Gary is er in een paar uur en zijn vrouw zou straks al aanwezig moeten zijn. Bleek te kloppen, alleen wist zijn vrouw nergens van en keek even raar op toen daar op haar terrein aan het rondscharrelen waren en zelfs al in het huis zaten. Was natuurlijk zo opgelost, maar wel grappig en typisch. Het gaat er hier op zijn Kiwi's echt heel makkelijk aantoe.
Op naar de winkel voor de benodigde boodschappen. We eten Chili com Carne en gaan aan het klaverjassen. De avond is dan zo om....

Maandag 13 april 2015:
Vandaag gaan we ons laten informeren door de mensen van de I-site (VVV-kantoor). Wat is er allemaal waar te doen en wat kosten onze bedenksels....we gaan het horen. Naast allerlei foldermateriaal wordt ons een mooie wandelroute aangeraden die ca. 2,5 uur duurt. Het pad voert ons langs de Tongariro River. Een mooie en DE rivier van deze regio voor het vliegvissen op forel. We gaan op pad....krijgen echt prachtige uitzichten en bospaadjes getrakteerd. Het was genieten..... Op een gegeven moment moest er gekozen worden of we de rivier overgingen of nog wat verder doorliepen langs de rivier.... We lopen nog wel een stukje verder, dat lukt wel en het is zo mooi. Beetje vergissing.... Want uiteindelijk hen
Been we met zijn allen minstens 5,5 uur gelopen. De een nog kapotter dan de ander. Het was een sjokkaravaan geworden. Ach, onze arme ouders. Die lijven zijn daar niet meer op gebouwd, maar zoals Jan dapper verkondigde: 'We zullen doorgaan, we zullen doorgaan, tot we er bij neervallen.' Wat een prachtig streven, het was ook nog bijna gelukt ook!! Complimenten!!
We waren allemaal blij dat we nog alleen maar hoefden te zitten, klaverjassen en slapen. Mutti had nog een heerlijk soepje in elkaar gezet.

Woensdag 15 april 2015:
Uitslapen!... Dat is af en toe zo heerlijk en nodig, vooral als je lijf dat aangeeft. Als iedereen op is besluiten we naar de Thermale baden te gaan even verderop ca. 20 min rijden. Er is daar een klein geothermisch parkje waar je in ca 30 min doorheen kan lopen en tevens een zwembad dat met dit geothermische hete water is gevuld. Leek me helemaal perfect, tot ik hoorde hoe druk het was. De zin was me vergaan; we hebben nog wat gezeten bij de mooi ingerichte ingang en een ijsje gegeten ( het was namelijk, in tegenstelling tot de regenachtige dag gisteren, heerlijk zonnig weer) en zijn weer teruggereden naar huis. Daar de auto neergezet en nog het mini winkelcentrum ingegaan op zoek naar een regenjas of iets wat Dennis en mij zou drooghouden en voor Mutti een zwempak. Regenponcho check! Zwempak, niet gevonden..... Komt nog wel.... Er was een jazzmuzikant in het winkelcentrum aan het spelen. Ik ben gaan zitten luisteren terwijl de anderen nog wat rondkeken in en bij de winkels. Wat kon hij goed spelen! Ik geef niet snel een centje maar in dit geval kon ik me niet beheersen. Die man raakte me, prachtig was het! Heerlijke afsluiting van de middag. We gingen nog boodschappen doen en ons voorbereiden op de dag van morgen, want dat zou wat gaan worden voor Dennis en mij. Een bergwandeling van minimaal 7 uur...