Sandy Hill Cottage

Donderdag 9 april 2015: we rijden naar het adres en zien ons huisje al vanaf de weg. Het lijkt ons wel wat. We bellen aan bij wat ons de eigenaar lijkt te moeten zijn. Een verwonderde en ietwat argwanende eierboer treedt ons tegemoet. Of we het huisje per vandaag kunnen huren? Eh, ja, dat is denk ik geen probleem. We mogen wel even kijken ( leek me wel een strak plan gezien onze vorige ervaring). Maar hij moet het voor de zekerheid ook nog even aan 'the boss' (zijn vrouw dus, voor wie dat nog niet had begrepen;)) navragen....
Het was allemaal prima en we mochten meteen blijven, wat we graag deden.... Ze moesten het nog even klaarmaken maar over ca. 2 uurtjes konden we er zo in. Sleutels zouden op tafel binnen liggen voor ons (ja, hier laten ze de deur 'gewoon' open staan)
Wij gaan ondertussen nog even boodschappen doen. We treffen na het boodschapperen bij binnenkomst een karton eieren en vaatje melk aan. Wat aardig... Een goed begin!

Vrijdag 10 april 2015: op tijd ontbijten en op tijd weg. We gaan Erika en Robert bezoeken. (Dit zijn de mensen waar eerder door Jan en Mutti een tijd is 'opgepast' op oma.) We worden verwacht voor een Swiss-style lunch (z'Mittag), dus daar verheugen we ons al op. Heerlijk warm gegeten met Zwitserse chocola bij de koffie en op voor een rondleiding op de farm. Voor nieuw-zeelandse begrippen vrij klein, maar toch heeft dit nogal wat omvang, vooral qua land. Het hele land af en over getoerd achterop een pick-up, gekeken bij het melken en heerlijk een glaasje verse, nog warme melk gedronken. Hier konden veel jeugdherinneringen worden opgehaald en ook Dennis leek wel weer een jongetje op avontuur bij de boer. Heerlijk om te beleven en te zien.
Naast rondleiding mochten we een zak met verse walnoten vullen, wat een joekels waren dat! Ondertussen aten we een appel die we net zelf van de boom geplukt hadden, het was helemaal in mijn straatje! We hebben trouwens allemaal genoten.
Via Marton zijn we teruggereden, waar Jan en Mutti een Amsterdammer hadden leren kennen uit de periode dat ze op oma pasten. Hij heeft daar een café waar we een 'flat white' dronken en nog een speculaasje erbij kregen... Na een Zwitserse middag, sloten we de dag Hollands af. Nu op naar onze farm/cottage. Voor degenen die nog trek hadden (Matt en Den) werd een tosti in elkaar gezet. Nog wat lezen, spelletje doen en naar bed.

Zaterdag 11 april 2015: vandaag willen we gaan raften of kanoën op de Whanganui River. Het heeft de afgelopen dagenveel geregend, dus er zat best veel water in de rivier.... Omdat het ons niet helemaal duidelijk was waar we moesten zijn, hebben we besloten dat we de rivier maar langs gaan rijden tot we een punt vinden waar je een bootje kan huren. Een ding was wel zeker, er moesten er genoeg te vinden zijn.
We volgden een heel mooie route langs de rivier. Dat het veel geregend had was nu erg duidelijk. Er lagen toch wel vaak rotsen en stukken grond met plant en boom er nog in op de weg. Twee keer vielen er rotsen naar beneden terwijl we langsreden. Dan is het feit dat je hier links moet rijden toch wel een zegen, anders lagen ze op de motorkap of erger....
Een plek voor kano of raften vonden we niet....maar er was wel een heel mooi stuk wandeling van 1,5 uur wat we gelopen hebben. Onderweg kwamen we een paar kalfjes tegen op een brug. We moesten ze overtuigen om ons zomaar door te laten, maar uiteindelijk lukte dat. Een van de kalfjes wees ons de juiste weg over de brug en liep op zijn gemakje voor de auto uit. Later reden we een groepje alpacas in de weg op de weg.....die ook, nadat ze zichtbaar maakten zich door ons wreed verstoord te voelen, schoorvoetend plaats maakten. Het was erg grappig....
Ondertussen waren we al bijna het hele stuk langs de rivier afgereden en kwamen we twee Maori-mannen tegen bij een Maori-settlement. Even vragen waar we nou nog kunnen kanoën of raften... Ze kijken ons wel erg vreemd aan en je ziet ze denken 'bloody tourists'. Je moet niet het water op willen nu of de komende 3 dagen, het is veel te wild en gevaarlijk!! De rivier staat minstens 3,5 meter hoger dan normaal. Oh....ok, dan laten we dat idee van ons maar 'varen'..... We hebben in ieder geval wel een hele mooie rit gehad in de auto met dito wandeltocht.

Zondag 12 april 2015: onze laatste dag bij de eierboer....vandaag rustig dagje. Op het gemak ontbijten en dan naar het dorp. We waren er al een paar keer langsgereden en vandaag leek me het perfecte moment om die plek eens van dichtbij te bekijken: Virginia Lake.
Het is, zoals het al 'lake', een park met een heel mooi meer middenin. We konden 3 routes eromheen lopen. Je kon merken dat iedereen genoot van een rustige zondagmiddag. Er hing een relaxte sfeer.
Na twee rondjes om het meer, gingen we nog de 'wintergarden' binnen. Klein maar fijn. Mooi opgezet met veel planten die op begonia's en vlijtige liesjes leken. Leuk om naar te kijken.
Om de hoek was een klein, gezellig cafe'tje waar we onze traditionele 'flat white' dronken en een portie wedges bestelden. Toen weer naar de auto. Terug naar de cottage om alvast wat in te pakken en klaar te maken voor morgen. We gaan morgen richting Tongariro National Park en Tongariro River.